Opowiadam moją historię z czasów II wojny światowej, kiedy jako nastolatek wpierw uciekałem przed Niemcami, aby potem uciekać przed Rosjanami, kiedy wcielono mnie do wojska niemieckiego by w końcu uciec do wojsk gen. Maczka, zostać marynarzem i wrócić na Śląsk do domu w Katowicach

 Moje wspomnienia dedykuję mojej rodzinie,
a szczególnie mojemu wnukowi Markowi Marciszowi,
który zainspirował mnie do napisania moich przeżyć
z czasów II wojny światowej,
ujmując je w formie niniejszej książki
dodając zdjęcia, mapy, dokumenty i opisy
wyjaśniające te ważne wydarzenia historyczne.

Józef Niesyto

  

 

 

Za walkę w czasie II wojny światowej o polskość i wolną ojczyznę w roku 2003 otrzymałem stopień podporucznika oraz następujące oznaczenia:

 

Medal Zwycięstwa i Wolności 1945[1] (z 1987 r.)  

 

 Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie „Bitwy i Konwoje Morskie"[2] (z 1991 r.)

 

The War Medal 1939-1945
(Medal za Wojnę 1939-1945)[3]

 Złota odznaka Kombatantów Wielkiej Brytanii
HM Armed Forces Veteran[4]

Odznaka za zasługi dla Związku Kombatantów RP
i Byłych Więźniów Politycznych[5]
 
Odznaka za wybitne zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (2014) 

 

 Odznaka Rady Ochrony Pamięci Walk
i Męczeństwa[6]
 (2010 r.)

 

 Odznaczenie 50-lecia ORP „Błyskawica” (z 1987 r.)

 




[1] Polskie państwowe odznaczenie wojskowe ustanowione dekretem Rady Ministrów zatwierdzonym przez KRN z dnia 26 października 1945 roku „ ... w celu upamiętnienia zwycięstwa Narodu Polskiego i Jego Sprzymierzeńców nad barbarzyństwem hitlerowskim i triumfu idei wolności demokratycznej oraz dla odznaczenia osób, które swoim działaniem lub cierpieniem w kraju lub zagranicą w czasie do 9 maja 1945 roku przyczyniły się do tego zwycięstwa i triumfu...”. W myśl regulaminu opracowanego przez komisję do spraw medalu, medalem tym miały być odznaczani: żołnierze ludowego Wojska Polskiego; żołnierze uczestniczący w wojnie obronnej w 1939 roku; żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie po powrocie do Polski; Polacy, którzy walczyli z Niemcami w szeregach armii sojuszniczych; partyzanci uczestniczący w walkach w kraju i za granicą; uczestnicy partyzantki radzieckiej, jugosłowiańskiej i francuskiego ruchu oporu, także osoby, które do 9 maja 1945 roku w ciągu trzech miesięcy swą służbą w oddziałach wspomagających jednostki walczące przyczyniły się do wspólnego zwycięstwa. Medal był nadawany jednorazowo. Nadawany był przez Prezesa Rady Ministrów w imieniu Prezydium Krajowej Rady Narodowej, który część kompetencji przekazał Ministrowi Obrony Narodowej i Zarządowi Głównemu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Od 1958 roku medal był nadawany przez Radę Państwa. Medal początkowo nosił nazwę: Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 r. W ustawie z 17 lutego 1960 medal zatwierdzono w polskim systemie odznaczeń jako Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, określając, że stanowi nagrodę dla osób, które przyczyniły się do zwycięstwa nad faszyzmem hitlerowskim w okresie wojny 1939-1945. Pierwsze nadania medalu odbyły się w dniu 9 maja 1946 roku i wtedy medal otrzymali m.in. Bolesław Bierut, marszałek Polski Michał Rola-Żymierski, Stanisław Mikołajczyk, Edward Osóbka-Morawski. Łącznie do 1985 roku nadano ponad 670 tys. medali. Z dniem 23 grudnia 1992 uznano nadawanie Medalu za zakończone, podobnie jak większości orderów i odznaczeń wojennych za dotychczasowe zasługi.(źródło: wikipedia)

[2] Polskie odznaczenie wojskowe. Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie ustanowiono ustawą z 17 maja 1989 jako wyraz uznania, szacunku i pamięci dla czynu zbrojnego żołnierzy, lotników i marynarzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, z okazji 45 rocznicy bitew przez nich stoczonych. Krzyż nadaje się uczestnikom działań bojowych prowadzonych przez Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie podczas II wojny światowej w latach 1939-1945. Krzyż nadawał Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (do lipca 1989 - Rada Państwa) na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Zagranicznych lub Zarządu Głównego ZBoWiD. Krzyż można było nadawać obywatelom polskim oraz obywatelom innych państw, także pośmiertnie. Z dniem 8 maja 1999 nadawanie Krzyża uznano za zakończone (ustawą z 16 października 1992). (źródło: wikipedia) 

[3] Brytyjskie odznaczenie wojskowe przyznawane osobom, które podczas II wojny światowej służyły w siłach zbrojnych Wielkiej Brytanii przynajmniej przez 28 dni w okresie 3 września 1939 - 2 września 1945 r. Medal został ustanowiony 16 sierpnia 1945 r. Odznaczono nim 700 000 osób włącznie z 4450 marynarzami kanadyjskiej floty handlowej. Medal ten był nadawany pełnoetatowemu personelowi sił zbrojnych. Operacyjnej i nieoperacyjnej służbie przez co najmniej 28 dni. Marynarce handlowej za co najmniej 28-dniową służbę na morzu. Odbiorca nagradzany był, jeśli służba zakończyła się jego śmiercią lub niezdolnością do służby jako jeńca wojennego i kwalifikowała go do jednej z gwiazd. Również jeśli nagradzany otrzymał jedną z gwiazd za służbę przez co najmniej 28 dni, otrzymywał War Medal. (źródło: wikipedia) 

[4] Odznaka Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii przyznawana od 2004 roku. Odznaka ma na celu zjednoczenie wszystkich weteranów uznając ich wspólne zasługi, aby wzbudzić poczucie jedności i wspólnoty między weteranami oraz pobudzić publiczne uznanie weteranów i zachęcić ich do dalszego życia społecznego. Odznakę otrzymują wszyscy, którzy służyli w HM Siłach Zbrojnych, w tym wolontariusze i rezerwiści. (źródło: http://www.veterans-uk.info/vets_badge/vets_badge.htm) 

[5] Odznaczenie ustanowione na I Kongresie ZKRPiBWP w Warszawie. Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych to wielośrodowiskowa organizacja kombatancka, zrzeszająca obywateli polskich, którzy walczyli o wolność, suwerenność i niepodległość kraju w formacjach Wojska Polskiego, sojuszniczych armii państw koalicji antyhitlerowskiej, podziemnych organizacjach ruchu oporu oraz byłych więźniów hitlerowskich obozów koncentracyjnych i stalinowskich łagrów. Jest największą organizacją kombatancką w Polsce – według stanu na 31 grudnia 2006 zrzeszał 292 038 członków, w tym 120 295 weteranów (żołnierze walk frontowych i organizacji podziemnych ruchu oporu). Powstał w kwietniu 1990 roku w miejsce rozwiązanego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD - organizacja kombatancka utworzona 2 września 1949 r., w wyniku narzuconego zjednoczenia 11 istniejących w tym czasie, działających od 1945, organizacji kombatantów i więźniów obozów hitlerowskich; do 1989 politycznie i organizacyjnie podporządkowany PZPR). Posiadanie uprawnień kombatanckich lub równorzędnych w rozumieniu obowiązującej ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego nie jest warunkiem koniecznym przynależności do Związku.

[6] Polskie odznaczenie cywilne nadawane przez Przewodniczącego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Medal został ustanowiony 15 lipca 1976 uchwałą Prezydium Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa w celu wyróżnienia osób i jednostek organizacyjnych zasłużonych w upamiętnianiu miejsc pamięci. Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej nadawany jest osobom i jednostkom organizacyjnym za szczególne zasługi w upowszechnianiu idei pamięci narodowej oraz wyróżniającą się działalność związaną z upamiętnianiem miejsc walk i męczeństwa Narodu Polskiego, a także opiekę nad tymi miejscami. (źródło: wikipedia)